Poslijee više nego uspješne proizvodnje Fijatovog modela 600, odnosno pod nacionalnim imenom “Zastava 750″ i fantasticnog uspjeha “Zastave 101″, fabrika kreće u novi izazov, proizvodnja jugoslovenskog automobila. Projekat logički nazvan “Zastava 102″ idejno nastaje kada i 101, ali se razvija tek deceniju kasnije, zbog teške ekonomske situacije u zemlji i u samoj fabrici. Ugovorom sa Fijatom o korišćenju eksperimentalnih i tehnoloških resursa italijanske fabrike, krenulo se u proizvodnju modela čije su osnove dizajna rađene u Kragujevcu. 1978. godine urađena su četiri prototipa koji su podvrgnuti intezivnim testiranjima u Jugoslaviji i Italiji.
Yugo
Pored tradicije da se automobili označavaju sa brojevima,u konskursu koji je sadržao više od tri hiljade predloga izabrano je ime “Jugo”, tada baš tako pisano sa slovom “J”.
Prvi “Jugić” sišao je sa proizvodne trake 28.novembra.1980. godine, a tu prvu verziju pamtimo po potpuno sivim branicima i nedostatku gumene ukrasne lajsne na boku (O kojoj kasnije nastaju šale kao o jedinoj promjeni na Yugu). Naime,u jednoj od predstava Indexovog narodnig pozorišta kandidat za predsednika pita novinara i govori mu: ”Da li ti znaš koliko se radilo na aerodinamici kod “Juga” u poslednje dvije godine! Znaš ona debela lajsna, radi se o lajsni na vratima, sad je tanka lajsna”.
Osamdesetih godina prošlog vijeka u doba ekonomske krize, fabrike nisu mogle u tim uslovima da slobodno mijenjaju cijene proizvodima. Zastava je probleme rješavala tako što je proizvodila modele sa malim izmjenama, kao što su oblik žmigavca i ručica za mjenjač. Tako su oni navodno proizvodili nove modele sa različitim imenima i slobodno im stavljali cijenu koju su željeli.
Kasnije u SFRJ počinje proizvodnja za američko tržište. Fabrika nije mogla da priušti luksuz da proizvodi standardnog “Yuga” i modifikovanog za Ameriku, tada i domaćim kupcima nudi znatno opremljeniji model. ”Yugo” je sadržao jači motor, kao i mjenjač sa pet stepeni prenosa, a pored toga i naslone za glavu na svim sjedištima. ”Yugo” postaje sve opremljeniji. Tadašnji naziv postaje “Yugo 45 A” što simbolizuje Ameriku.
Jeftina cena koja je iznosila 3.990 dolara u velikoj mjeri je poljuljala odnose između kupca i “Yuga”. Tako da je zbog niske cijene Yugo često ostajao bez ulja ili nekog tehničkog elementa, jer je bilo lakše kupiti novi, nego održavati stari. ”Yuga” su kasnije u nekim anketama prozvali za najgori automobil na svijetu.
Ubrzanje 0 – 100 km/h – 20 sekundi
Potrošnja goriva pri 90 km/h – 5,9 l/ 100 km
Težina – 750 kg
Nosivost – 400 kg
Visina – 1335 mm
Dužina – 3490 mm
Širina – 2150 mm
U neke modele je ugrađivan “Stojadinov” motor od 1116 cm3,a u neke poboljšani “fićkov” motor 848 cm3.
Oznake “Yuga” tokom ekonomske krize (GV, GVL, GVS, GVX, GV PLUS, GVC) gdje je GV oznacavalo “Grand Value”,odnosno “velika vrijednost”.
Jedan od ne realizovanih projekata je i “Yugo Turbo”, ali svakako najljepši je “Yugo Cabrio”,a pored njih i najnoviji “Yugo In”
Poslednji “Yugo” je sišao sa trake 11.novembra.2008. Za skoro tri decenije proizvedeno je 749.428 primjeraka naše male legende. Da ne zaboravimo,”Yugo” od osnovne opreme poseduje sve što poseduje i “Mercedes”.
“Mercedes” posjeduje volan, mjenjač, kočnicu i brisač, a “Yugo” volan….mjenjač…kočnicu ….brisač i nešto sto ni jedan automobil ne posjeduje, toplu dušu koju je u njega ugradio naš čovjek…
pmlautomobili.com