7.41Kpregleda
MULTILINK – Sinonim za nezavisno višezglobno vješanje, koji osigurava najpovoljniju geometriju točkova u svim uslovima te poboljšava stabilnost bez remećenja udobnosti.
Automobilsko vješanje preuzima uzdužne i poprečne sile koje djeluju na točkove, pretvarajući cjelokupnu potencijalnu energiju automobila (uslijed težine i opterećenja) i dio kinetičke u energiju vlastite elastične deformacije. Vješanje prigušuje preuzeta dinamička opterećenja, sprječava vibracije karoserije te vodi točkove, uz minimalne izmjene uzdužnog i bočnog nagiba.
Može biti zavisan i nezavisan. Za razliku od zavisnog vlešanja (kruti most), kod nezavisnog vješanja diferencijal je kruto povezan s karoserijom, a elastično s točkovima. Svaki točak posebno se vodi vodilicama, polugama i ramenima, a s diferencijalom je povezan poluosovinama s po dva homokinetička zgloba. Bitne prednosti:
• svaki točak zadržava najpovoljniju geometriju
• pomicanje jednog točka ne utiče na položaj drugog
• smanjuju se štetne neogibljene mase
Za stabilnost je važno zadržati najpovoljnije uglove uzdužnog i bočnog nagiba točkova. Konstrukcije s jednim uzdužnim ili poprečnim ramenom to nisu omogućavale. To pruža multilink vješanje (engl. viševezni, odnosno višezglobni), koji ujedinjuje prednosti zavisnog i nezavisnog vješanja. Sastoji se od višestrukih vodilica, ramena i spojnih elemenata prilagođenih elastično-prigušnih svojstava.
Time omogućava samoupravljivost točkova (podešavanje zakrenutosti te uzdužnog i bočnog nagiba) te vješanje samostalno podešava putanju i smanjuje zanošenje. To je važno kod brze vožnje u krivini, posebno pri nailasku na neravninu ili klizavu podlogu, te pri naglom kočenju i ubrzavanju. Zbog velikih prednosti Multilink se ugrađuje u sve više automobila na zadnje vješanje. Mane su razmjerno visoka cijena i smanjenje prostora (smanjenje prtljažnika).
U srednjoj i višoj klasi postao je standard, za nižu klasu je preskup i troši previše prostora, a u kompaktnoj (C-segmentu) situacija je 50:50. Uveo ga je 1998. Ford Focus, potom je 2003. tu tehnologiju uveo koncern Volkswagen, najprije u Audi A3 druge generacije, potom u Golf ‘peticu’, Škodu Octaviju II, Seat Alteu… Tim su putem krenuli Mazda 3, Kia Cee’d, Hyundai i30. Klasično polukruto vješanje zadržali su Renault Megane, Citroën C4, Opel Astra…
Da su i kompaktnoj klasi prednosti (bolja vozna svojstva) i manje (viša cijena, smanjenje prtljažnika) u balansu, pokazuje strategija koncerna Volkswagen: A3 treće generacije, Golf VII, Octavia III straga Multilink koriste samo od 2.0 TDI, a najbrojniji modeli s osnovnim, ‘pogođenim’ dizelašem 1.6 TDI koriste polukruto vješanje, kao najbolji ‘kompromis’ za tu klasu, u početnim opcijama.
Pogledajte VIDEO:
autoportal.hr
Dodaj komentar
